போர் என்பதே அரசியல் என்றால், அதை தூண்டிவிடுவதும், போருக்கு ஆதரவாக அணிகள் சேர்வதும், மறைமுகமாக ஆதரிப்பதும், ஆயுதம் வழங்குவதும், கருத்து மட்டுமே சொல்லிவிட்டு ஒதுங்கி நிற்பதும், மத்தியஸ்தம் செய்வதும் நுண்ணரசியல் வகையறா எனலாம். எந்த இரு நாடுகள் மோதிக் கொண்டாலும் கோதாவுக்கு வெளியே நிற்கும் மற்ற நாடுகள் மேலே பட்டியலில் உள்ள ஏதேனும் ஒரு வகையறாவைச் சேர்ந்ததாகவே இருக்க முடிகிறது. நவீன புவி அரசியலில் மாறிவரும் பொருளாதார சார்புகள் அப்படியான நிலைப்பாட்டினை எடுக்கும் நிர்பந்தத்துக்கு உலக நாடுகளைத் தள்ளுகிறது. இந்தப் புள்ளியில்தான், இஸ்ரேல் உடனான போரில் ‘நண்பன்’ ஈரான் சார்ந்த அணுகுமுறையில் ரஷ்யா ‘நிதான’ அரசியலைப் பின்பற்றி வருகிறது.
நண்பனுக்கு ஒன்று என்றால்..! – கடந்த வெள்ளிக்கிழமை ஈரான் அணுசக்தி மையங்களைக் குறிவைத்து இஸ்ரேல் திடீர் வான்வழித் தாக்குதலை நடத்தியது. அன்றைய தினமே, ஈரான் அதிபர் மசூத் பெசெஸ்கியான், இஸ்ரேல் பிரதமர் பெஞ்சமின் நெதன்யாகு ஆகியோருக்கு அடுத்தடுத்து பேசினார் ரஷ்ய அதிபர் விளாடிமிர் புதின். கூடவே க்ரெம்ளின் மாளிகை இணைய பக்கத்தில் வெளியிட்ட கண்டன அறிக்கையில், ஈரான் மக்களுக்கும், தலைமைக்கும் ஏற்பட்ட இழப்பை சுட்டிக்காட்டி ஆழ்ந்த இரங்கலை பதிவு செய்திருந்தார். அடுத்த நாளே அமெரிக்க அதிபர் டொனால்டு ட்ரம்ப்புடனும் தொலைபேசியில் பேசினார். இஸ்ரேல் செயலுக்கு கடும் கண்டனங்களைப் பதிவு செய்தார். இத்தனையும் செய்தாலும், ஈரானுக்கு ஆதரவான நிலைப்பாடில் ரஷ்யா ‘நிதானம்’ காட்டுவதை கவனிக்கலாம்.